Hoe ervaren bewoners zélf het woonzorgcentrum waarin ze wonen? Eind 2023 lanceerde de Vlaamse Ouderenraad een opvallende oproep. We willen namelijk in zoveel mogelijk woonzorgcentra bewoners bevragen. Daarom zoeken we 600 enthousiaste vrijwilligers die dit voorjaar langsgaan in een woonzorgcentrum in hun eigen regio. Lieve (59) is één van de enquêteurs die meewerkte aan de testfase van de kwaliteitsbevraging. Ze neemt je mee doorheen het project.
De inschrijving
“Toen ik de oproep voor vrijwilligers zag passeren in de nieuwsbrief van de Vlaamse Ouderenraad, heb ik niet getwijfeld. Naast zorg zijn wonen en leven ook belangrijke aspecten van een woonzorgcentrum. Bovendien heb ik altijd gevonden dat de stem van bewoners zelf te weinig gehoord werd. Dit project geeft hen de kans om hun standpunt en hun ervaringen te delen.
De opleidingsdag
“Alvorens je als vrijwilliger op pad gaat, volg je een opleidingsdag. Ik kon zelf kiezen welke locatie en welk moment voor mij het best uitkwam. Tijdens de opleidingsdag oefenden we op het afnemen van enquêtes en het digitaal invoeren van de antwoorden. En ik kreeg inzicht in eventuele moeilijkheden die zich tijdens het afnemen van enquêtes konden voordoen. Verder kreeg ik informatie over praktische zaken, zoals verzekeringen en de vergoeding.”
De voorbereiding thuis
“Ik kreeg alle informatie die op de opleidingsdag aan bod kwam, ook op papier. Zo kon ik ook thuis nog oefenen op het afnemen van enquêtes en het digitaal invoeren van de antwoorden. Dat zorgde ervoor dat ik vol zelfvertrouwen enquêtes kon gaan afnemen.”
De kennismaking met het woonzorgcentrum
“Ik werd gematcht aan een woonzorgcentrum bij mij in de buurt, en ontving de contactgegevens ervan. Zo kon ik zelf een afspraak maken op een moment dat voor mij goed uitkwam. Het afnemen van enquêtes spreidde ik over een drietal dagen naar keuze.”
“Op mijn eerste dag kreeg ik een rondleiding in het woonzorgcentrum. Mijn contactpersoon legde mij ook uit wanneer de bewoners deelnamen aan activiteiten, en op welke momenten van de dag ze aten. Zo kon ik mijn enquête-planning daarop afstemmen.”
Het afnemen van enquêtes
“En dan begon het echte werk (lacht). Van de Vlaamse Ouderenraad kreeg ik een lijst met namen van bewoners die ik kon bevragen. Ik kon kiezen of ik de enquête meteen digitaal afnam, of eerst op papier. Ik koos voor dat laatste.”
“Gemiddeld heb ik zo’n drie bewoners per dag bevraagd. Ging ik bij bewoners binnen, dan stelde ik niet alleen mijzelf voor. Ik lichtte ook het doel van de kwaliteitsbevraging toe. Na het afnemen van de enquête, ging ik met elke bewoner nog even in gesprek. Dat was altijd erg gezellig!”
Het online invoeren van enquêtes
“Wie ervoor kiest om de enquêtes digitaal af te nemen, heeft thuis geen werk meer. Ik deed dat niet, dus ik had thuis wel nog een taakje (lacht). Alle enquêtes moeten online worden ingegeven. Op de opleidingsdag werd goed uitgelegd hoe ik dat moest aanpakken, dus dat ging heel vlot.”
De uitwisseling van ervaringen
“De laatste stap? Ervaringen uitwisselen met andere enquêteurs op een terugkommoment. Daar leer je ook andere vrijwilligers kennen. Ik vond het interessant om te horen hoe zij dit project beleefd hebben.”
Een voldaan gevoel
“Hoe ik zelf dit vrijwilligerswerk ervaren heb? Ik leerde dagelijks veel nieuwe mensen kennen, en ik hoorde zoveel persoonlijke verhalen van bewoners. Het is dus best wel intens. Maar ik hou een enorm fijn gevoel over aan dit project. Ik zorgde er namelijk voor dat bewoners hun verhaal konden doen. En ik heb bijgedragen aan een zinvol en waardevol project. Bovendien werd ik als enquêteur nooit aan mijn lot overgelaten, dankzij de goede ondersteuning van de Vlaamse Ouderenraad.”
Dit artikel verscheen eerder in het magazine Actueel van de Vlaamse Ouderenraad.
Tekst: Laurane Berkein & Riet De Haes
Foto’s: Ruben Boidin
